کودکان نارسیستی یا خودشیفته را بشناسید

20 دی 1397 0 1029 تربیت و روانشناسی کودک .

بیماری خودشیفتگی نوعی اختلالی شخصیتی است که در آن صفاتی مانند خودبینی و خودمحوری به شدت نمایان است. در سنین پایین نیز، نشانه ها و رفتارهای خودشیفتگی وجود دارد که می تواند برای تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته، نارسیستیک یا همان NPD استفاده شود. در ادامه یک لیست از رفتارهای کودکان خودشیفته ارائه شده است که با استفاده از آن می توان این نوع اختلال را در سنین پایین شناسایی و درمان نمود.

بزرگنمایی

کودکان دچار خودشیفتگی باور دارند که استعداد و یا هوش استثنایی دارند. در یک مقاله ی آنلاین که در مجله سالانه روانپزشکی منتشر شد، دکتر کارن کرنبری (Karen Kernbery Bardenstein ) عنوان نمود که دیدگاه برتر کودک نسبت به خود، در رفتارهای متکبرانه ی او با دیگران خود را بروز می دهد. کودک خودشیفته اهمیتی برای کودکان دیگر قائل نیست و به همین دلیل هیچ همدلی و گرمی نسبت به آنها نشان نمی دهد. فقدان تعامل و مقابله به مثل با دیگران، به صورت افزایشی موجب بیشتر شدن عشق کودک به خود می شود. نیازهای سایرین برای او اهمیتی ندارند. او تصور می کند که جهان در اطراف او می چرخد زیرا او منحصر بفرد است. یادگیری او تنها زمانی است که موضوع را دوست دارد. هنگامی که او به یک نقطه ی خسته کننده می رسد، مغز او خاموش می شود یا به سمت موضوع دیگری می رود که در آن تسلط داشته باشد و در آن موضوع ستایش و تمجید شود. از آنجا که او نمی تواند شکست را تحمل کند، پروژه هایی که در آن نمی تواند بدرخشد را ترک می کند. زمانی که کودک ستایش و تعریف را در انجام کاری دریافت نمیکند، دست از تلاش برمی دارد و یک کار دیگر را انتخاب می کند.

علائم کودکان خودشیفته

اختلالات اجتماعی و عدم پذیرش اشتباهات

از آنجایی که او به برتری خود باور دارد، نمی تواند اشتباهات خود را بپذیرد. دکتر لیندا مارتینز نویسنده و مشاور کودکان می گوید: " کودکان خودشیفته در برابر کارهای خود مسئولیت پذیر نیستند و زمانی که احساسات دیگران را خدشه دار کردند؛ پشیمان نمی شوند. او اصرار دارد که برنده ی بازی ها باشد و قوانین بازی مطابق با میل او تغییر کند. اگر حس کند کودک دیگری برنده ی بازی خواهد بود؛ به شدت عصبانی می شود و اگر متوجه شود که قطعا برنده نخواهد شد؛ ساکت می شود. او دیگران را بخاطر اشتباهاتشان سرزنش می کند و نسبت به دیگران احساس همدردی نمی کند. او هیچ وفاداری به دوستان خود ندارد ولی از همسالان خود برای رسیدن به خواسته هایش استفاده می کند. زمانی که از تظاهر به دوستی خسته شد، به او پشت می کند و از او کناره می گیرد. گاهی اوقات او نسبت به سایرین حسادت می ورزد و به همین دلیل موفقیت ها و دستاوردهای آنان را کوچک و بی ارزش می خواند.

مقاله ی پیشنهادی : 7 راهکار برای اصلاح تربیت غلط کودکان

رفتار ضد اجتماعی

یک کودک خودشیفته برای رهایی خود از گرفتاری و دردسر، حقیقت را طور دیگری نشان می دهد و گاهی دروغ می گوید. او نمی تواند قبول کند که اشتباه کرده است و دیگران را بخاطر کاستی های خودش سرزنش می کند. از آنجا که احساس ذی حق بودن می کند؛ در برابر دزدی احساس گناه و پشیمانی نمی کند و اگر گرفتار یا دستگیر شد عمل خود را توجیه می کند. به طور کلی کودکان خودشیفته اوهام سادیستیکی دارند که تصور می کنند نسبت به دیگران قدرت و برتری دارند.

کودکان خودشیفته باور دارند که قوانین برای آنها وضع نشده است و نسبت به محدودیت هایی که برای آنها در نظر گرفته شده است؛ بی اعتنا هستند.

علائم کودکان نارسیستی

نحوه ی برخورد با کودکان نارسیستی

در صورتی که فرزند شما و یا شخصی که او را می شناسید؛ رفتارهای خودشیفته دارد، می توانید راهکارهای زیر را در پیش بگیرید تا او بتواند در خانواده و جامعه رفتار مناسب تری داشته باشد:

- همدردی و همدلی را به او یاد بدهید.

- به صفاتی مانند صداقت و مهربانی بیش از سایر ویژگی ها ارزش بدهید.

- رفتارهایی که موجب می شود کودک تصور کند همیشه حق با اوست را تغییر دهید.

- نظر واقعی خود را به آنها بگویید: "رفتار تو خودخواهانه است و این اصلا صحیح نیست".

- افراد نارسیستی یا خودشیفته معمولا وانمود می کنند که کارهای عام المنفعه انجام می دهند ولی در حقیقت به نفع خودشان عمل می کنند. به آنها بیاموزید که صدای عمل، بلندتر از صدای واژه ها است (در فارسی معادل این ضرب المثل : "دو صد گفته چون نیم کردار نیست" می باشد).

- یک عزت نفس سالم ایجاد کنید. (عزت نفس پایین می تواند موجب شود که فرد از دیگران برای خویش کامگی خود استفاده کند)

- به افراد خودشیفته اجازه ندهید که بخاطر مشکلات شخصی و شکست هایشان؛ دیگران را بی دلیل سرزنش کنند.

از روش های تربیت کودک که موجب پرورش شخصیت خودشیفته می شود مانند غافل شدن از فرزند؛ لوس کردن کودک با در اختیار قرار دادن همه امکانات و مجوزها، کنترل بیش از حد با تاکید بر کمال گرایی، برنده شدن و سرسخت شدن کودک، اجتناب نمایید.