آیا کودک شما بیش فعال است؟

آیا فرزند شما دچار اختلال بیش فعالی-کمبود توجه یا همان ADHD است؟ تشخیص این مسئل همیشه آسان نیست زیرا کودکان نوپا به طور کلی نیاز به توجه دارند. اما نشانه های این اختلال بیش از رفتار معمول یک کودک است. طبق گفته موسسه ملی سلامت (NIH)، این بیماری می تواند از سن کودکی آغاز و تا دوران نوجوانی و حتی بزرگسالی ادامه یابد. به همین دلیل توجه به علائم ADHD و تشخیص آن در اوایل دوران کودکی بسیار با اهمیت است. در این مقاله به بررسی علائم بیش فعالی و نشانه های آن پرداخته خواهد شد.

اختلال بیش فعالی-کمبود توجه بر کودکان و نوجوانان تأثیر می گذارد و می تواند تا دوران بزرگسالی ادامه یابد. این اختلال شایع ترین اختلال روانی در کودکان است. کودکان مبتلا به ADHD ممکن است بیش از حد فعال باشند و شما قادر به کنترل آنها نیستید. این رفتارها ، زندگی، خانه و مدرسه کودک را تحت الشعاع قرار می دهد. این بیماری در پسران شایع تر از دختران است و معمولا در طول سال های اولیه تحصیل، زمانی که یک کودک شروع به تحصیل می کند کشف میشود. این اختلال در بزرگسالان به صورت مشکلات مدیریت زمان، عدم سازماندهی، تنظیم اهداف و عدم توانایی در نگه داشتن شغل می شود. آنها همچنین ممکن است دچار اختلالاتی در ارتباطات، اعتمادبنفس و اعتیاد داشته باشند.

علائم بیش فعالی در کودکان

علائم در کودکان به سه دسته اصلی تقسیم می شوند:

بی توجهی:

کودکان مبتلا به ADHD:

• به راحتی تمرکز خود را از دست می دهند.
• دستورالعملها را دنبال نمیکنند یا وظایف را تمام نمیکنند.
• نمی توانند به سخنان گوش کنند.
• بی توجه هستند و اشتباهاتی را مکررا از روی بی دقتی انجام می دهند.
• فعالیت های روزانه را فراموش میکنند.
• در سازماندهی وظایف روزانه خود مشکل دارند.
• علاقه ای به کارهای نشستنی ندارند.
• اغلب وسائل خود را گم می کنند.
• به افکار پوچ و رویا علاقمند هستند.

بیش فعالی:

کودکان مبتلا به ADHD:

• اغلب در زمان نشستن بی قرار هستند و پیچ و تاب می خورند .
• نمی توانند برای مدت طولانی سرجای خود بنشینند.
• انجام بازی های بی سر و صدا برای آنها مشکل است
• همیشه در حال حرکت هستند، مانند راه رفتن یا بالا رفتن از اشیا
• بیش از حد معمول صحبت می کنند

تکانشگری:

کودکان مبتلا به ADHD:

• انتظار کشیدن برای آنکه نوبتشان فرا برسد برایشان مشکل است.
• پاسخ های بی ربط به سوال ارائه می دهند.
• به صورت مکرر وسط صحبت های دیگران میپرند.

علائم در بزرگسالان

علائم ADHD ممکن است در یک فرد بالغ تر تغییر کند. آنها عبارتند از:

• تأخیرهای طولانی و فراموشکاری
• اضطراب
• عزت نفس پایین
• مشکلات در کار
• مشکل کنترل خشم
• تکانشی
• سوء مصرف مواد یا اعتیاد
• بی سامانی
• به راحتی نا امید شدن
• خستگی مزمن
• مشکل در تمرکز در هنگام خواندن
• نوسانات خلقی
• افسردگی
• مشکلات ارتباطی

علل بیش فعالی:

علت این بیماری شناخته شده نیست. محققان می گویند چندین مورد ممکن است به این بیماری منجر شود، از جمله:

• وراثت
• عدم تعادل مواد شیمیایی مغز
• تغییر مناطقی از مغز که توجه را کنترل می کنند
• تغذیه بد، عفونت، سیگار کشیدن، نوشیدن و مصرف مواد در دوران بارداری
• سموم، مصرف موادی مانند سرب در دوران بارداری ممکن است بر رشد مغز کودک تاثیر گذارد.
• آسیب مغزی یا اختلال مغزی

این باور غلط است که شکر ADHD را ایجاد می کند و یا اینکه ناشی از تماشای بیش از حد تلویزیون، زندگی در خانواده های بی سامان، مدارس و یا آلرژی غذایی است.این بیماری را نمی توان پیشگیری کرد. اما تشخیص آن در اوایل کودکی، به علاوه داشتن برنامه درمان و آموزش عالی، می تواند به یک کودک یا بزرگسال مبتلا به ADHD کمک کند تا علائم خود را مدیریت کند.

درمان ADHD

بسیاری از علائم این بیماری را می توان با دارو کنترل نمود. داروهایی که به عنوان محرک می توانند به کنترل رفتارهای پرخاشگرانه و تکانشی و افزایش توجه وی کمک کنند. علاوه بر مصرف دارو می توان با استفاده از آموزش، روان درمانی و اصلاح رفتار بر این اختلال غلبه کرد.

ایجاد یک روال منظم و برنامه ریزی در درس خواندن می تواند کمک شایانی در پیشرفت تحصیلی وی داشته باشد.

روان درمانی[مشاوره) می تواند به این افراد کمک کند تا برای رسیدن به اهداف به سرعت دچار یاس و ناامیدی نشوند و عزت نفس را در آنها تقویت کند.

آموزش مهارت های اجتماعی می تواند رفتارهایی مانند نوبت و اشتراک گذاری را به آنها بیاموزد.

اصلاح رفتار،می توان روش هایی را برای جایگزینی رفتارهای بد با عادات خوب به آنها آموزش داد.

بسیاری از افراد مبتلا به بیش فعالی-کمبود توجه زندگی موفق و کاملا شادی را تجربه می کنند. این افراد در طول دوره درمان می بایست زیر نظر روانپزشک بوده و در صورتی که یکی از روش ها دربهبود بیماری تاثیری نداشته باشد ممکن است لازم باشد تا متخصص برنامه درمان را تغییر دهید. یک بیمار مبتلا به بیش فعالی می تواند با درمان های موجود مانند سایر افراد موفق زندگی کند.

منبع مقاله لاتین: webmd

• آیا کودک شما بیش فعال است؟
• آیا رفتارهای کودک شما کنترل ناپذیر است؟
• آیا فرزند شما به سرعت خشمگین و عصبی می شود؟
• کودک شما دارای اکثر علائم بیش فعالی است! آیا او واقعا بیش فعال است؟
• آیا مصرف کاکائو کودک را دچار بیش فعالی می کند؟

شما می توانید پاسخ سوالات خود را با دریافت مشاوره ی رایگان روانشناسی کودک از طریق لینک زیر بدست آورید.

مشاوره رایگان روانشناسی کودک تک