راه حل صد درصد عملی برای درمان ترس و اضطراب کودکان

یک کودک ممکن است از چیزهای مختلفی بترسد، که حتی برخی از آن ها ممکن است برای شما خنده دار باشد، هیولای زیر تخت، تاریکی و ... فقط برخی از ترس های رایج کودکان هستند که معمولا در دوران کودکی همه تجربه می کنند و باعث گریه کودک می شوند.

همانطور که شما شاهد رشد کودک خود هستید.شخصیتش شکل می گیرد ،جهان اطرافش را کشف می کند و مهارت هایش را ارتقا می دهد. ترس و اضطراب در مورد شرایط و سناریوهای خاص کاملا طبیعی است و جزئی از مراحل رشد کودک هستند. هنگام رشد کودک، زمانی که مغز شرایطی را ناامن تصور کرده و ثبت می کند، اغلب غرایز محافظتی در روان کودک ساخته می شوند.

ترس از غریبه ها و صدای بلند ، اضطراب های مشترک کودکان تا قبل از سن 18 ماهگی است. این یک روند تکاملی به شمار می آید.

بسیاری از ترس ها در کودکان عادی است
اضطراب به معنای "نگرانی بدون علت مشخصی است. این اضطراب معمولا زمانی اتفاق می افتد که تهدید جدی برای امنیت و سلامت فرد وجود نداشته باشد، اما از دید آنها تهدیدی واقعی است.

اضطراب باعث می شود کسی بخواهد از وضعیت فعلی به سرعت فرار کند.تپش قلب بالا می رود. بدن ممکن است شروع به عرق کردن کند. با این حال، کمی اضطراب برای کودکان لازم است تا هوشیار باشند و در برخورد با اتفاقی واقعی به سرعت واکنش نشان دهند.

داشتن ترس یا اضطراب در موارد خاص نیز ممکن است مفید باشد زیرا باعث می شود بچه ها به شیوه ای ایمن رفتار کنند. به عنوان مثال، یک کودک با ترس از آتش ، دیگر به کبریت دست نمی زند.

وقتی که بچه ها رشد می کنند،ماهیت اضطراب و ترس تغییر می کند.

نوزادان ترس از غریبه ها تجربه می کنند، هنگامی که غریبه ها را می بینند به والدین خود می چسبند و از آنها جدا نمی شوند.به خصوص وقتی در جاهای شلوغ هستند،با آدم های ناشناخته ای روبه رو می شوند که هر یک به سمت او می آیند.

کودک نوپا در سن حدود 10 تا 18 ماهگی اضطراب جدایی را تجربه می کند، زمانی که یکی از والدین یا هر دو او را ترک می کنند احساس اضطراب و ترس شدید می کنند.

کودکان و نوجوانان در سنین 4 تا 6 سالگی در مورد چیزهایی که در واقعیت وجود ندارند، مانند هیولا و ارواح،می ترسند.
کودکان 7 تا 12 ساله اغلب ترس از واقعیت ها و اتفاقاتی دارند که ممکن است برای آنها به وجود آید. مانند آسیب های فیزیکی و فاجعه طبیعی.

همانطور که بچه ها رشد می کنند، ممکن است یکی از ترس ها ناپدید شود یا دیگری جایگزین شود. به عنوان مثال، یک کودک که قبلا از تاریکی می ترسید ممکن است الان عاشق خواندن داستان ارواح در تاریکی باشد .علاوه بر این برخی از ترس ها ممکن است تنها به یک نوع خاص محرک باشد. به عبارت دیگر، یک کودک ممکن است بخواهد در باغ وحش حیوان خانگی را شیر دهد اما از سگ همسایه به شدت بترسد.

برخی از نشانه های اضطراب در کودکان عبارتند از:

تکان دادن پاها یا دستان خود به صورت موقتی

عرق کردن دستان

حالت تهوع

دل درد

سردرد

افزایش ضربان قلب و تنفس

مشکلات بی خوابی کودک یا خوابیدن بیش از اندازه

جمع کردن بدن خود یا پریشانی زیاد

چگونه به کودکی که ترسیده و یا مضطرب است کمک کنیم؟

Scotland یک روانشناس بالینی در این مورد می گوید: "هنگامی که یک کودک شروع به خزیدن و غلتیدن می کند، و از مادر خود دور می شود، اضطراب جدایی آغاز پدیدار می شود"

همانطور که کودکان بزرگ می شوند، تصورات آن ها نیز بزرگ تر می شوند، از این رو ممکن است فکر کنند که موجودات تخیلی در زیر تخت او قرار دارند و از این تاریکی و موجودات برای خود کابوس بسازند.

روانشناس بالینی، برای این اضطراب شبانه دلیلی ساده بیان می کند، او می گوید "بخاطر اینکه کودکان نوپا همیشه با مادرانشان می خوابند و حال تنها هستند این فکرها و تصورات به ذهنشان خطور می کند، وقتی که کودک در حال جدا شدن از مادر است و مادر می خواهد به بیرون از خانه برود، مغز آن ها شرایط را ناامن تصور می کند."

این ترس های کودکان با تکامل و رشد تخیل رابطه ای مستقیم دارند و با کارتون های تلویزیونی ترسناک تشدید می شوند. این روانشناس کودک معتقد است که کودک هیچ تصوری ندارد که چه چیزهایی واقعی و چه چیزهایی خیالی هستند.

بچه ها از هشت سالگی شروع به یادگیری می کنند.

میا روانشناس کودک می گوید: "کودکان به دلیل اتکا بر مادر خود، حتی تصوری نسبت به غذا ندارند و همین که مادر این غذا را به آن ها می دهد یعنی امن است، این یک غریزه کاملا طبیعی است و کودکان تصوری از غذا ندارند تا در مورد آن قضاوت کنند"

چگونه مرحله ترس کودکمان را کنار بگذاریم؟

جالب است بدانید که اگر چیزی را بگویید و یا کاری را انجام می دهید، کودک دقیقا این را در ذهن ثبت می کند و بعدا آن را تکرار می کند.

در صورتی که از چیزی نگران باشید، این ترس به کودکتان منتقل می شود. پس اگر از چیزی هراس دارید ، ابتدا باید با ترس های خود مواجه شده و با خود کنار بیایید.

چگونه با ترس فرزندمان مقابله کنیم؟

مهم ترین چیز برای والدین، این است که نسبت به واکنش فرزندتان به ترس و اضطراب فکر کنید.

کودکان نیاز به احساس امنیت و ایمنی دارند و مهم است که به یاد داشته باشید که در ابتدا ترس ، برای آنها بسیار واقعی است.

در مورد ترس کودکتان با او صحبت کنید، اگر او فکر می کند، که هیولایی در زیر تخت است، در حالیکه اتاق تاریک است زیر تخت را به او نشان دهید تا مطمئن شود هیچ هیولای ترسناکی در زیر آن نیست.

ترس واقعی یا ترس کاذب؟؟

اگر کودک شما در موردی بیش از حد اضطراب و ترس دارد و هر بار نسبت به آن واکنش نشان می دهد، ممکن است از یک رویداد و اتفاق قبلا آسیب دیده باشد.

مادران عزیز لطفا تجربیات خود را در این زمینه با ما به اشتراک بگذارید.همچنین در شبکه های اجتماعی ما عضو شوید تا از نکات مراقبتی برای کودک دلبندتان استفاده کنید.

منبع: motherandbaby